အတိတ္ ဟာ အရိပ္လို ေပ်ာက္ပ်က္မလြယ္ေတာ့
ေမ့ေပ်ာက္ဖို႕ေတာ့ ခက္သား ။
ဒီလိုပါပဲ ဒီလိုပါပဲ နဲ႔
အားတင္းျပီး အားပ်က္ခဲ့တာေတြလည္းမ်ားေပါ့
ဒါေပမယ့္ ဒီလိုပါပဲနဲ႔ ဒီလိုပဲ ျပီးဆံုးေမ့ေပ်ာက္ရတုန္း ။
သူတို႕ဟာ ကိုယ္မဟုတ္မွန္းသိလုိက္ခ်ိန္ဟာ
သိပ္ေနာက္က်သြားတဲ့အခါ အတၱ မာနေတြ က ခရီးေတာ္ေတာ္ေရာက္ႏွင့္ျပီ ။
ေက်းဇူးတရားေတြ အထပ္ထပ္ အတင္ခံလာရတဲ့အခါ
ေလာကဟင္းလင္းျပင္မွာ သားေကာင္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လို႕
တကယ္ေတာ့လည္း ကိုယ္ဟာ အဆိပ္မရွိတဲ့ သတၱ၀ါေလးတစ္ေကာင္ပဲျဖစ္ခ်င္တာပါ
ဒါကို ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္ေနတာ တစ္ထပ္တည္းလို႔ ဆိုနုိင္ပါ့မလား
မေပ်ာ္ရႊင္တာကေတာ့ အဟုတ္ ။
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ခဲလိုက္တာ
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ျမန္လိုက္တာ
ျငီးတြားရင္းနဲ႕ တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြထဲ
က်ေနာ္လည္း ဥၾသမဆြဲတဲ့ ရထားတစ္စင္းလို
တစ္ဘူတာ ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ တစ္ဘူတာ ဆိုက္ေရာက္ဖို႕
ခုတ္ေမာင္ေနရင္း ....
အတိတ္ ဟာ အရိပ္လို ေပ်ာက္ပ်က္မလြယ္ေတာ့
ေမ့ေပ်ာက္ဖို႕ေတာ့ ခက္သား ။
စိုင္းေနာ္စိုး
No comments:
Post a Comment