ေကာင္မေလးေရ......
သက္ျပင္းေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ျပီး
မင္းနာမည္ကို
အထပ္ထပ္ေရရြတ္ေနေပမယ့္
ငါ့အလြမ္းေတြဘယ္လိုမွ
မေျဖႏူိင္ပါလားကြာ...
ခါးသီးမႈေတြနဲ
့ မလွပခဲ့တဲ့ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ေကာင္မေလးနဲ
့ငါ...
တစ္ဘ၀စာေ၀းခဲ့ရတာေပါ့.....
မင္းရွိေနခဲ့တဲ့
ေနရာေဟာင္းေလးေတြဆီေရာက္တိုင္း
ငါ့ရင္ထဲမွာ....သြက္သြက္ခါေအာင္လြမ္းခဲ့ရတာ
ေ၀းကြာရျပီဆိုေပမဲ့
သူ
့ႏူတ္ဖ်ားက
ဆိုေနက်သီခ်င္းကို
ငါအထပ္ထပ္ေရရြတ္ရင္းက
တိမ္ေတြေတာင္ျပိဳေတာ့မယ္...
ေန
့နဲ ့ည ဟာဒြန္တြဲေနေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ
ထပ္တူမက်သလို
ေတြ
့ဆုံးႏူိင္ခြင့္မရွိတဲ့ ေနမင္းတစင္းနဲ့
လမင္း တစ္စင္းမွာ
မင္းသာ
လမင္းေလးဆိုရင္
ငါကေတာ့ၾကယ္ကေလးတစင္းျဖစ္ဖို
့
ဆုေတာင္းေနမိတယ္...ဒါေပမဲ့ ငါ....
ဘယ္ေတာ့မွ
မေၾကြပါရေစနဲ့ကြာ....
အလြမ္းဆိုတာ အကၡရာက
လွပသေလာက္
သစ္ရြက္ေတြလိုေ၀ျပဖို
့ရင္နင့္လွပါတယ္..
ေကာင္မေလးရယ္....
ဆုံႏူိင္ခြင့္ဆိုတဲ့စကားလုံးေလးကိုသာ
တိတ္တခိုးေရရြတ္ရင္း
အလြမ္းရဲ့ေလထုေတြၾကားမွာ
ေကာင္မေလးရဲ့ရည္သံေတြက
တခစ္ခစ္နဲ
့ငါ ၾကားေနရတာပါ..
ေကာင္မေလးရယ္!!!!!!!!!!!
(ဖန္းခါးေျမ) စိုင္းေနာ္စိုး
No comments:
Post a Comment